XANXAR mb.
- Që ka huqe të këqija, që bën dëme që hedh shqelma, i pashtruar (për kafshë shtëpiake). Mushkë xanxarit. Kalë xanxar. Lopë xanxare. Mizë xanxare mizë që nuk të lë të qetë.
- Që nuk rri urtë, që nuk lë dy gurë bashkë, i prapë, zevzek (për njerëzit). Fëmijë xanxar.
- përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.