Zëshmim ‹ kuptimi

ZËSHMIM m. gjuh.

Dukuri fonetike kur një bashkëtingëllore e shurdhët shndërrohet në bashkëtingëlloren e zëshme përgjegjëse (p.sh. p shndërrohet në b, k në g etj.). Zëshmimi i bashkëtingëlloreve.

Shih edhe: zëshëm zëshmohet zë zëmbicë zëdhënie zënës zëmër zënie zëmadh