ZBATHUR mb.
- Që nuk ka gjë të mbathur në këmbë, që s'ka këpucë, çorapë etj. në këmbë; kund. i mbathur. Fëmijë i zbathur. Me këmbë të zbathura.
- Që nuk ka potkonj ose që i kanë rënë potkonjtë. Kuaj të zbathur.
- Përd. em. sipas kuptimit 1të mbiemrit. ZBATHUR ndajf. Pa gjë në këmbë, pa këpucë ose pa çorapë, me këmbë të zbathura; kund. mbathur. Ecte zbathur. Kishin mbetur zbathur. Mos rri zbathur! Luftuam zbathur e zhveshur.
- Fle zbathur shih te FLE.