ZGJEBARAK mb.
- Që ka zgjeben, që është me zgjebe. Dele (dhi, bushtër) zgjebarake.
- si em. ~, ~U m. ~Ë, ~ËT përçm. Njeri i fëlliqur e i veshur keq.
- si em. ~, ~U m. ~Ë, ~ËT fig. përçm. Njeri i keq e i poshtër, njeri i pacipë i cili përçmohet nga të tjerët. Ç'merresh me atë zgjebarak!