ZHELE f.
- 1. Copë e shqyer që varet nga një rrobë e vjetër; kryes. rroba të vjetra, të grisura e të ndotura; rreckë, leckë. I vareshin zhelet. Visheshin me zhele.
- 2. fig. bised., keq. Njeri a diçka që nuk ka asnjë vlerë, leckë; njeri që merret nëpër këmbë nga kushdo. Para tij ai është zhele. E bëri zhele e shau rëndë, s'i la gjë pa thënë, e bëri për pesë para. përd. mb. I vjetër, i grisur dhe i ndotur (kryesisht për veshjet). Pantallona (këpucë) zhele.