ZVERK m.
- Pjesa e prapme e qafës, ana e përkundërt e gushës; qafa. Gropa e zverkut. Rruazat e zverkut. Fshiu (kroi) zverkun. E kapi nga (për) zverku. Flokët i binin mbi zverk.
- I fërkoi zverkun (krahët, kurrizin, shpatullat, shpinën) dikujt shih te FËRKOJ.
- I ka hipur (i ka kërcyer) në zverk (në qafë, në kurriz) dikujt shih te QAF/Ë,~A. Kur të shoh zverkun (shpatullat, kurrizin, veshët, qafën)! shih te SHOH. Theu (këputi) zverkun (qafën, arrëzën) shih te THYEJ. Zuri zverkun (rruazën, qafën) keq. shih te ZË. Mendja e madhe ta thyen zverkun (qafën) fj.u. shih te MENDJ/E,~A.