Çakërr mb.bised. -
- I vëngërt, syll. Djalë çakërr. Vajzë çakërre. Çakërr nga sytë. Me sy çakërr.
- Që i ka sytë me ngjyrë shumë të çelur ose të larmë. Ka çakërr. Pëllumb çakërr.
- fig. Që ka diçka të parregullt në sjelljen e në veprimet e tij, që sillet e vepron jashtë rregullit të zakonshëm e në mënyrë pak të papritur; i prapë ters. Çakërr nga mendtë. Ka një djalë çakërr.
- Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.