- Që i ka qimet ose leshin në ngjyrë të hirit; i përhimë. Kalë (ka) çil. Pelë çile. Dhi çile.
- Që i janë zbardhur flokët; i thinjur. Njeri çil. Plakë çile. Mjekër çile. I ka flokët çil.
- Që është bërë prej leshi të hirtë; që e ka ngjyrën të hirtë. Gunë çile.
- Përd. em. sipas kuptimeve 1, 2 të mbiemrit. Tredh çilin. Jep shumë qumësht çilja. U martua me një çil. Prit çil të hash tërfil. fj.u.