- ndërt. Lëndë në trajtë pluhuri të përhimë, që përgatitet duke përzier e duke pjekur gurë gëlqerorë me deltinë dhe që kur njomet me ujë, bëhet e fortë si gur; copë a shtresë prej kësaj lënde të ngurtësuar. Çimento e bardhë. Pllakë çimentoje. Shtylla (tuba, blloqe) çimentoje. Shtresë çimentoje. Thes çimentoje. Lëng (ujë, qumësht) çimentoje. Llaç me çimento. Fabrika e çimentos. I hedh çimento. Shtroj me çimento. Mbush (lyej, vesh) me çimento.
- fig. Diçka që shërben për të lidhur fort, për të bashkuar në mënyrë të qëndrueshme pjesët e tjera.
- anat. Shtresa e fortë prej kocke, që vesh rrënjën dhe qafën e dhëmbit.