Çngjitem ‹ kuptimi

vet. veta III. Shkëputet a hiqet diçka e ngjitur, shqitet; kund. ngjitet. U çngjit pulla. U çngjit letra.
fig. Largohem prej dikujt, nuk i qepem më pas, shqitem (zakonisht me mohim); kund. ngjitem. Nuk iu çngjit fare atij.
Pës. e çngjit.

Shih edhe: çngjit çngjitje çngjyrim çngjyroj çngjyros çnjeh çngjyrues çnatyrim çnderim