- Lloj çekani që përdoret për të thyer gurë.
- Çoku i muratorit (i gurskalitësit).
- Dorezë prej metali me një kokë të rrumbullakët, e varur te porta, që përdoret për të trokitur, trakullore; gjuhëza e këmborës a e ziles, rrum.
- Çoku i derës (i portës).
- Shtypësi i havanit.
- Çoku i havanit. Shtyp arrtit (hudhrat, kafenë) me çok.
- Kyç a nyjë në eshtrat e gjymtyrëve, që formon një të dalë si gungë.
- Çoku i dorës (i këmbës). Çoku i gishtit.
- Sqepi.
- Çoku i zogut.
- Gur i rrumbullakët sa një arrë; gur ose kokërr e rrumbullakët, që e përdorin fëmijët si kaqol në lojë; guri i rrumbullakët pa numër në lojën e bilardos, me të cilin goditen gurët e tjerë.
- Çoku i arrave.
- Ana e kundërt me presën në një vegël prerëse, me të cilën godasim ose thyejmë diçka; tun.
- Çoku i sëpatës. Çoku i shatit.