ÇORODIT kal.
- Bëj që dikush a diçka të humbasë vetitë e mira e thelbësore, e prish, e zvetënoj. Çorodit njeriun.
- I prish mendjen për ta futur në rrugë të gabuar; e hutoj për të mos pasur një botëkuptim të qartë e për të mos vepruar drejt. Çoroditin lëvizjen.