- Që i kanë hequr armët, që i kanë marrë armët, që ka mbetur pa armë ose pa armatime; kund. i armatosur. Ushtar i çarmatosur. Krahinë e çarmatosur.
- fig. Që ka mbetur pa mjetet e nevojshme për të luftuar ose për t’u mbrojtur; që nuk është në gjendje tëkundërshtojë a të veprojë.