Çoroditem ‹ kuptimi

vet. veta III. Humbet vetitë e mira e thelbësore, prishet, zvetënohet.

Çoroditet njeriu.
Trullosem dhe hyjnë rrugë të gabuar; nis të veproj pa një botëkuptim të qartë, çorientohem.

Shih edhe: çoroditës çorodit çoroditje çoroditur çorodi çorientim çokitet çorbë çorganizim