Angari f.sh. -
- hist. Punë e detyruar pa shpërblim, që bënte fshatari për beun ose për shtetin me krahë dhe me mjetet e kafshët e veta të punës; punë e detyruar pa shpërblim. Angaritë për shtetin. Pesë ditë angari. Bënin angari.
- fig. Barrë, punë që bëhet pa dëshirë a që nuk të sjell ndonjë kënaqësi; punë e padobishme. Angaritë e shtëpisë. Ia ngarkoi angari dikujt..
- përd. ndajf. Në mënyrë të detyruar e pa marrë asnjë shpërblim. Punonin angari. I merrnin angari.
- përd. ndajf. fig. Pa dëshirë e shkel e shko, sa për të shkuar radhën. Punon angari. E bën (e merr) punën angari.