Aristokraci f. –
- Shtresa me e lartë e feudalëve, shtresa e fisnikëve të një vendi; pjesa më e privilegjuar e klasës sunduese në shoqërinë shfrytëzuese. Aristokracia e lartë. Aristokracia feudale. Aristokracia fisnore.
- Pjesë e vogël e një klase ose e një grupi shoqëror, që ka disa privilegje dhe një vend të veçantë. Aristokracia financiare. Aristokracia punëtore pjesa e borgjezuar e klasës punëtore.
- hist. Formë qeverisjeje, në të cilën pushtetin e ka një grup i vogël fisnikësh me tituj të trashëgueshëm.