Automatik -
- m.sh. -
- usht. Armë zjarri afërsisht sa pushka, me tytë jo të gjatë, që përdoret për qitje të shpejta automatike. Karikatori i automatikut. Breshëri automatiku. Qitje me automatik. Mbush automatikun. Shtie me automatik.
- tek. Mekanizëm i posaçëm që vë në lëvizje një makinë ose një pajisje pa ndërhyrjen e drejtpërdrejtë të njeriut; automat. Automatiku i ndërruesit të dritave. Automatiku i frenave të dorës.
- thjeshtligj. Qendra për lidhjen automatike të telefonave midis tyre. Linja e automatikut. Lidhem me automatikun.
- mb. -
- tek. Që punon vetë me ndihmën e një mekanizmi të posaçëm, pa pjesëmarrjen e drejtpërdrejtë të njeriut; që bëhet me anë të një automati. Aparat automatik. Makinë automatike. Central (telefon) automatik. Frena automatike. Stacion automatik. Komandim automatik. Punon në mënyrë automatike.
- fig. Që bëhet sipas një rregullsie të caktuar, pa pjesëmarrjen e vetëdijes ose pa u menduar; i vetvetishëm. Lëvizje automatike. Veprim automatik. Në mënyrë automatike.
- usht. Që i qit predhat pa ndërprerje njëra pas tjetrës, që shtie me breshëri. Armë (pushkë) automatike. Top automatik.
- Çelës automatik shih te çelës 1.