FJALË
Fjalor Shqip
BELBËR I
mb.
Që i mbahet
goja
kur flet; që nuk i shqipton mirë fjalët.
Fëmijë të belbër.
Përd. em.
sipas kuptimit të mbiemrit.
BELBËR
II
ndajf.
Duke m'u marrë goja, duke i shqiptuar keq
fjalët
; nëpër dhëmbë.
Flet belbër.
Shih edhe:
belbëri
belbe
belbëroj
belbem
belbët
belb
belbëzak
belbëzim
belbëzoj
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp