BINJAK I m. kryes.
- Secili nga dy fëmijët që lindin njëkohësisht nga e njëjta mëmë. Lindi binjakë. Janë binjakë.
- fig. Send që i ngjan shumë një tjetri dhe që është i lidhur ngushtë me të.
BINJAK II mb.
- Që ka lindur njëkohësisht me një tjetër nga e njëjta mëmë. Motra binjake. Vëllezër binjakë. Qengja binjakë.
- Që përbëhet prej dy pjesësh të njëjta, dyshe; që ka dy pjesë të lidhura a të ngjitura bashkë ose të rritura bashkë. Qershi (arrë, kumbull) binjake. Lisa binjakë. Çukë binjake. Qime binjake. Gishta binjakë dy gishta të ngjitur bashkë. Enë binjake.
- fig. Që është shumë i ngjashëm me një tjetër, që është pothuajse njësoj si një tjetër.
- si em. ~, ~U m. sh. ~Ë, ~ËT. Kalli misri, që përbëhet nga katër a pesë kallinj të vegjël të ngjitur së bashku; vëllezër.