Bina f. bised.
- Ndërtesë; themeli i një ndërtese. Bina e madhe (dykatëshe). E madhe sa një bina. Ngriti një bina. Hapi bina. Hodhi binanë. Ndreqi binanë. Binaja s'mbahet pa shtylla. fj.u.
- fig. mospërf. Njeri a kafshë me trup të madh; send shumë i madh. Alamet binaje!
- përmb. bised. Bijtë e bijat, fëmijët; pasardhësit e një njeriu. Baba pa bina.
- I vuri bina dikujt shpifi, trilloi diçka. kundër dikujt. Të shuan binanë (derën, pishën) shih te shuaj. U shoftë me bina! mallk. u shfarostë me gjithçka, mos i mbettë asnjë gjurmë! S'iu duk (s'iu gjend) binaja u zhduk fare, humbi pa lënë gjurmë.