Bori f.sh. -
- Vegël muzikore me frymë, zakonisht prej bronzi, me grykë në trajtë hinke, që nxjerr zë të fortë e që përdoret edhe për të dhënë sinjale (në ushtri etj.); trumbetë, trombë. Boria e zgjimit. Boria e aksionit. Boria e alarmit. Sinjal me bori. I bie borisë. Ra boria. Mbledh (bëj) diçka si bori.
- Mjet sinjali, që përdoret në makina, në karroca etj. dhe që nxjerr zë të fortë. Bori automobili. I bie borisë. Ndalim borie.
- Lloj pizge në trajtë koni, me një pipëz në majë, që e bëjnë fëmijët zakonisht në pranverë prej lëkurës së lofatës ose të shelgut dhe që nxjerr një zë mjaft të fortë.
- bised. Qyngj sobe.
- Ra boria bëhet thirrja për diçka, jepet kushtrimi.