Boricë ‹ kuptimi

Boricë f. -

Borë e hollë që shoqërohet me erë shumë të ftohtë. Bie boricë.
Erë shumë e ftohtë, që fryn zakonisht nga veriu dhe që sjell borë. Fryn boricë. Të pret borica.

Shih edhe: borigë borimë borë borde bore borç bori borik borit