Bosh
I ndajt.bised. -
- Zbrazët, pa njeri a pa gjë tjetër brenda; pa gjë në duar; kund. plot. Marr (sjell) një enë (një kuti) bosh. Erdhi me duar bosh. Mbeti vendi bosh. U kthye bosh. E kishte barkun bosh s'kishte ngrënë asgjë, ishte i uritur. E kishte shtëpinë bosh. E kishte xhepin bosh. E shkrepi pushkën bosh.
- fig. Kot, humbur, pa dobi, pa vlerë; pa kuptim. Rri bosh. Flet bosh. I shkoi (i vajti) puna (mundimi) bosh. E bëri rrugën bosh. I shkoi fjala bosh.
- E nxori (e përcolli, e qiti) me duar bosh (me duar thatë, me duar zbrazur) shih te thatë 3. E bëri bosh (gruan) vjet. e ndau gruan, e përzuri. E ka kokën bosh
II mb.bised. -
- I zbrazët, që nuk ka gjë a njeri brenda; i lirë, i pazënë. Enë (shishe, fuçi, kuti) boshe. Vend bosh. Vagon bosh.
- Që punon pa ngarkesë, që nuk kryen punë të dobishme ose që nuk e plotëson qëllimin e caktuar. Lëvizje boshe.
- I padobishëm, që nuk ka vlerë; që nuk ka kuptim; i zbrazët; i kotë. Punë boshe. Fjalë (frazë) boshe. Gjëra boshe.