Brehem ‹ kuptimi

Brehem vetv. -

Grindem me dikë, bëj sherr, hahem, grihem; hahem me vetveten, vuaj përbrenda. Brehem me veten.
Pës. e brej 1,2,4.

Shih edhe: breshtem brendshëm bredhë breshërimë breshtë breshër bredhje brengem bredhtë