breshkamadh
I m.sh.përb.
-
Italian pushtues, i quajtur kështu me përbuzje nga populli ynë gjatë Luftës së Parë e Luftës së Dytë Botërore; vet. nj. përmb. pushtuesit italianë. Zjarr e plumb mbi breshkamadhin! E dëbuam (e përzumë) breshkamadhin.
II mb.
- Që ka në fyt gunga të ënjtura e të mbushura me qelb, që ka breshkëza në fyt; si mallk. që i dalshin breshkëzat.