FJALË

Fjalor Shqip

Brengëmadh mb.bised. -

  1. Që ka një brengë të madhe, që ka një hidhërim të thellë në shpirt, që ka pësuar një fatkeqësi të rëndë; si mallk. që e zëntë një brengë e madhe, që vuajttë nga brenga të mëdha. Nënë brengëmadhe. Jetë brengëmadhe.
  2. Që të sjell brenga të mëdha.
  3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.