FJALË

Fjalor Shqip

BRISK m.

  1. Thikë çeliku e posaçme me dorëz, me një teh shumë të mprehtë, që përdoret për t'u rruar; pllakëz çeliku shumë e hollë dhe me dy tehe shumë të mprehta, që vihet në një vegël të posaçme dhe përdoret për t'u rruar. Brisk rroje. Brisk makine. Brisku i berberit. Rruhem me brisk. Mpreh briskun. Të pret si brisk. I bie me brisk (mjekrës, fytyrës, faqes): rruhem. Heq (shkoj) brisk: rruhem.
  2. Thikë e vogël xhepi me një presë, që hapet e mbyllet në një dorëz prej briri, prej lënde plastike, prej metali etj.; biçak; vegël me presë, që shërben për të krasitur drurët, për të prerë lulet, për shartime etj. Brisk xhepi. Brisk shartimi. Brisk për krasitje. Brisk me dy presa. Presa (doreza) e briskut. Me majë të briskut. Gdhend me brisk.
  3. përd. mb. Shumë i mprehtë; shumë i ftohtë. I ka dhëmbët brisk. Uji është brisk.
  4. përd. ndajf. Përdoret së bashku me disa mbiemra për të treguar shkallën e lartë të cilësisë që shprehin ata, me kuptimin «shumë, jashtëzakonisht». I mprehtë brisk. I ftohtë brisk.

* Mbeti (ngeli) brisk: mbeti pa gjë fare. Ia preu me brisk: nuk e la të vijojë a të zgjatet, ia preu shkurt; ia preu me sëpatë. Është buzë brisku: është i hollë e i shtrirë mirë; është i palosur, i hekurosur mirë, i ngrirë. E ka gjuhën (gojën) brisk (është brisk nga goja): është i zoti i fjalës, është i gojës, e ka gjuhën shpatë. I pret gjuha (goja) brisk (gozhdë, hekur): shih te pres I. I ka këmbët brisk: është shumë i shpejtë në të ecur, nuk ndihet fare. E ka mendjen (gjykimin) brisk: është i zgjuar e i shkathët, është i mprehtë nga mendja. Shkojnë (janë) thikë e brisk (brisk e thua): shih te thikë. Shkojnë majë e brisk (majë me majë): shih te majë. I qëndron brisk me brisk (majë e brisk) dikujt: zihet me dikë pa u frikësuar, grindet e hahet dhëmb për dhëmb me të. S'ka shkuar (s'ka vënë) brisk në faqe: është ende i mitur, nuk është bërë burrë. Shkova në majë të briskut: kalova një rrezik dhe shpëtova për mrekulli. Është (qëndron) në teh (në presë) të briskut (të thikës, të shpatës): shih tek teh. Më rrove, të rrova, brisku (qe) i berberit: shih te berber.