Bubutij ‹ kuptimi

Bubutij jokal. -

Thërres fort a ia bëj «bubu» me zë të lartë; ulërij për shkak të një dhembjeje, të një vuajtjeje, të një fatkeqësie të papritur a të një shqetësimi të madh. Bubutinte e ulërinte.
shih bubullon 2. Bubutin tërë pylli.

Shih edhe: bubullij bubu buburit bubulim bubullin bubulloj bubunjëz buburizë bubullitës