FORT I ndajf.
- Me forcë të madhe, me tërë forcën; shtrënguar me forcë, në mënyrë që të mos shqitet, të mos ndahet etj. E goditi fort. Mbaj fort. Shtrëngoj (lidh) fort.
- Në një shkallë të lartë, shumë. Fort i bukur. Fort e me fort. Me fort se kurrë. Shkëlqen (ndriçon) fort. E dua fort. U zemërua fort.
- Me zë të lartë. Këndon fort. I foli (i bërtiti) fort.
FORT II pj.
- Përdoret me një mbiemër a ndajfolje për të formuar shkallën sipërore, shumë. Fort i bukur. Fort i ndershmi...