Bungajë ‹ kuptimi

Bungajë f.sh. -

Pyll me bungje. Bungajë e dendur.
fig. Punë e ngatërruar dhe e errët, çështje që është vështirë të zgjidhet. Hynë në bungajë.

Shih edhe: bungë bung bungël bunacë bun bunjetë bungishtë bungëbutë bungëkeqe