Ciknë f.sh. -
- Acar. Ciknë e madhe. Ciknat e dimrit (e vjeshtës, e pranverës). Ditë me ciknë. Ben ciknë. Fillojnë ciknat. Brymë që bie në mot me acar. Zë ciknë. Mbulohet me ciknë.
- Pjesa e djegur e gjellës a e qumështit, që është ngjitur në fund të enës. Zë ciknë gjella.
- Iu bënë trutë ciknë u budallallos; u matufos.