DITËGJATË mb.
1. Jetëgjatë; ur. që iu zgjattë jeta; kund. ditëshkurtër. Paska qenë ditëgjatë!
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Ku shkon, more ditëgjatë?
DITËGJATË mb.
1. Jetëgjatë; ur. që iu zgjattë jeta; kund. ditëshkurtër. Paska qenë ditëgjatë!
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Ku shkon, more ditëgjatë?