DOBËSUAR mb.
Që është bërë i dobët a më i dobët; kund. i forcuar, i fuqizuar. Organizëm i dobësuar. Me trup (me zemër) të dobësuar. I ka sytë (veshët, nervat, krahët, muskujt) të dobësuar. Me zë të dobësuar. I dobësuar nga trupi (nga fytyra).
DOBËSUAR mb.
Që është bërë i dobët a më i dobët; kund. i forcuar, i fuqizuar. Organizëm i dobësuar. Me trup (me zemër) të dobësuar. I ka sytë (veshët, nervat, krahët, muskujt) të dobësuar. Me zë të dobësuar. I dobësuar nga trupi (nga fytyra).