DËSHPËRUESHËM mb.
1. Që është pa shpresë e pa rrugëdalje; shumë i vështirë, shumë i rëndë. Gjendje e dëshpërueshme.
2. Që të ngjall dëshpërim, që të dëshpëron, që të pikëllon, dëshpërues. Ngjarje e dëshpërueshme.
DËSHPËRUESHËM mb.
1. Që është pa shpresë e pa rrugëdalje; shumë i vështirë, shumë i rëndë. Gjendje e dëshpërueshme.
2. Që të ngjall dëshpërim, që të dëshpëron, që të pikëllon, dëshpërues. Ngjarje e dëshpërueshme.