FISHKËLLOR mb. gjuh.
1. Që përftohet nga kalimi i ajrit me fishkëllimë të lehtë nëpër një hapësirë të ngushtë midis dhëmbëve dhe gjuhës (për tingujt s, z etj.) Tingull fishkëllor. Bashkëtingëllore fishkëllore.
2. si em. ~E, ~JA f. ~E, ~ET. Tingull fishkëllor.