FUNDOSEM vetv.
1. Zhytem në fund të detit, të liqenit etj.; bie e kridhem diku sa të mos dukem, kridhem thellë. Fundosem në ujë (në baltë, në rërë). U fundos menjëherë.
2. vet. veta III. Ulet poshtë, humbet, vithiset. U fundos toka.
3. fig. Bie në një gjendje të vështirë, nga ku nuk mund të dal lehtë; shkoj drejt rënies së plotë, pësoj një dështim a humbje të rëndë.
4. Pës. e FUNDOS.