GARBË f.
- Qyp a poçe me grykë të thyer që përdoret për të mbjellë lule, për t'u hedhur krunde pulave etj.; garraç.
- Oturak.
- Çallatë në tehun e një thike a të një vegle tjetër prerëse. U bë thika (drapri, kosa, sëpata) me garba.
- përd. mb. I çjerrë, i ngjirur (për zërin). Iu bë zëri garbë.