Halmucë ‹ kuptimi

HALMUCË f. bot.

Bimë barishtore njëvjeçare, që lëshon kalli me hala si gruri dhe që e ha shumë breshka; bar breshke. Halmucë vezake. Halmucë me tri hala. Kalli halmuce.

Shih edhe: halldupçe halaruc haliç halës halëz hallë halurinë hallkomë halëzi