Harbohem ‹ kuptimi

HARBOHEM vetv. bised.

shih HARBOJ 1-6. Harbohej rrugëve. U harbua nëpër fushë. U harbuan qengjat. Është harbuar gruri (misri, duhani, bari, hardhia). U harbua kali (mushka). U harbua pas grave (pas fustaneve).
Pës. e HARBOJ 7-9.

Shih edhe: harkohem harrohem harem harboj harbim harxhohem hartohet harmohet harbute