Hartinë ‹ kuptimi

HARTINË f. bot.

Pishë e lartë e vendeve malore, me lëvore ngjyrë hiri në të kuqe, me gjethe si halë të vendosura dy e nga dy dhe me kurorë vezake; pisha e butë. Dru hartine. Shkurre hartine. Pyll hartine.

Shih edhe: hartë hartim hart hartosë hartues hartz harvallinë harpiste hartohet