HASMËRI f.
- 1. Të qenët në gjak me dikë për shkak vrasjeje, gjendja kur dikush është në gjak me një tjetër (sipas një zakoni të kohës së kaluar). Kanë qenë në hasmëri. Ra (hyri) në hasmëri. Pajtoi hasmëritë. U zhdukën hasmëritë.
- 2. bised. Armiqësi. Hasmëri e vjetër. Kishin hasmëri ndërmjet tyre. E shikoi me hasmëri. Mbanin hasmëri.
- 3. përmb. bised. Armiqtë. Gjithë hasmëria.