HASEM vetv.
- Takohem me dikë a me diçka rastësisht e papritur, ndeshem. U hasëm në rrugë. U hasën me një fshatar. Hasen shpesh (dendur, rrallë). U hasën ballë për ballë.
- fig. Më del përpara diçka e më pengon, ndeshem; gjendet, vihet re.
- krahin. Zihem me fjalë me dikë, grindem. U hasën njëri me tjetrin.
- vjet. Shkalem, shuplakem. U has nga hijet (nga xhindet).