Kolovitem ‹ kuptimi

KOLOVITEM vetv.

1. Hipi në një kolovajzë dhe lëkundem në ajër. Kolovitem në kolovajzë.
2. Lëkundem si i dehur, sa nga njëra anë në anën tjetër; lëkundem, tundem (edhe për sende). Kolovitet barka. Ecte duke u kolovitur.

Shih edhe: kolovit kolovitje kolovatem kolitem kolovatje kollitem kolorit kolit kolovatur