KOQËZ f.
- 1. bot. Bimë barishtore njëvjeçare me kërcell të degëzuar, me gjethe të gjata e heshtake, me lule të vogla e të bardha, që bën një fryt plot me farëza të zeza. Mbledh (thaj) koqëz. E shtroi djepin me koqëz.
- 2. Fik i bardhë, kokërrvogël e shumë i ëmbël, që piqet në gusht.
- 3. zvog. Kokërr e vogël, kokrrizë; puçërr e vogël. Një koqëz mel (grurë). Koqëz me qelb. I ka dalë një koqëz.