Kryeneç ‹ kuptimi

KRYENEÇ mb.

Që sillet e vepron sipas kokës së vet, që nuk pranon mendimin e të tjerëve, megjithëse ai është i drejtë; i pabindur, kokëfortë. Djalë (fëmijë) kryeneç. Vajzë kryeneçe.

Shih edhe: kryeneçësi kryelanë krye kryengritës kryekëcyer kryeqindës kryevend kryerje kryegjë