Kryeneç ‹ kuptimi

KRYENEÇ mb.

Që sillet e vepron sipas kokës së vet, që nuk pranon mendimin e të tjerëve, megjithëse ai është i drejtë; i pabindur, kokëfortë. Djalë (fëmijë) kryeneç. Vajzë kryeneçe.

Shih edhe: kryetar kryetra kryemjek kryetul kryegjë kryemot kryeulët kryeneçësi kryeurë