KRYEVEND m.
- 1. Kryeqendër. Kryevendi i krahinës.
- 2. Vendi më i nderuar në krye të oxhakut, të dhomës a të tryezës; vendi më i mirë a më i rëndësishëm, kryet e vendit. E vunë në krye vend. Zuri kryevendin. Kryevendi i takon më plakut.
- 3. vjet. Kryeqytet. Kryevendi i Shqipërisë.