U përcollët këtu prej fjalës: kundervajtje.
KUNDËRVAJTJE f.
- Shkelje e një ligji a e një rregulloreje që paraqet rrezikshmëri shoqërore më të vogël se një krim dhe që dënohet. Bëri një kundërvajtje. U dënua (u gjobit) për kundërvajtje. Ishte në kundërvajtje.