KËMBËNGULJE f.
- 1. Veprimi sipas kuptimit të foljes KËMBËNGUL.
- 2. Të qenët këmbëngulës, vetia e atij që është këmbëngulës; kërkesë a përpjekje këmbëngulëse; vullneti i dikujt për të arritur patjetër atë që kërkon a mendon; kokëfortësi. Këmbëngulje e drejtë (e kotë). Lufton (punon, kërkon, studion) me këmbëngulje. Kundërshtoi me këmbëngulje.