Besëpakë ‹ kuptimi

Besëpakë mb. -

Që nuk u beson sa duhet njerëzve të tjerë ose forcave të veta, që nuk ka shumë besim te diçka. Njeri besëpakë.
vjet. Që nuk e kishte të fortë besimin te feja.
Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.

Shih edhe: besëtytë besëprerë besëkeq besëkotë besëmirë besëplotë besëtar besnik besëthyer