FJALË
Fjalor Shqip
Besëpakë
mb.
-
Që nuk u beson sa duhet njerëzve të tjerë ose forcave të veta, që nuk ka shumë
besim
te diçka.
Njeri besëpakë.
vjet.
Që nuk e kishte të fortë besimin te
feja
.
Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.
Shih edhe:
besëkeq
besëplotë
besëprerë
besë
besëkotë
besëprerës
besëshkalë
besa
besëshkalje
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp