Besëtar
I m.sh.vjet. - Ai që hynte si ndërmjetës në mes të dy palëve në gjak për të ndërprerë hakmarrjen për një kohë të caktuar. Hyri besëtar.
II mb.vjet. -
- Besnik. Burrë (luftëtar) besëtar. Grua besëtare. Roje besëtare.
- Besimtar.
- Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.